Karnawał w Wenecji to, bez dwóch zdań, największa i najokazalsza impreza tego typu w Europie. Co roku ściągają do Wenecji setki tysięcy turystów z całego świata, pragnąc choć na chwilę stać się częścią wielkiego i barwnego spektaklu, zwanego Carnevale.
Nieodłącznym atrybutem karnawału są kolorowe postaci skrywające swą tożsamość za maskami i historycznymi strojami. Główną sceną, na której odbywa się rewia kostiumów jest Plac Świętego Marka, słusznie nazwany przez Napoleona „najpiękniejszym salonem Europy”.
Tło licznych wydarzeń artystycznych stanowi zjawiskowa Bazylika San Marco, łącząca motywy bizantyńskie, toskańskie i weneckie oraz monumentalny Pałac Dożów. Małą sceną jest piazetta (przylegająca do głównego placu) otwierająca widok na port oraz w oddali na białą fasadę San Giorgio Maggiore – wybitne dzieło architekta Andrea Palladio. Całości teatralnej scenerii dopełniają dwie okazałe kolumny, przywiezione z Konstantynopola. Na jednej z nich ustawiono skrzydlatego lwa – symbol Wenecjan, ich odwagi i fantazji. Na drugiej kolumnie stoi posąg Świętego Teodora – pierwszego patrona miasta.
Zgodnie z tradycją pierwszych bali, organizowanych hucznie już w czasach średniowiecza, istnieje prawo mówiące o zawieszeniu na czas karnawału obowiązujących norm i zakazów. Prowokowało to mieszkańców do śmiałych zachowań, lekkiej obyczajowości, wychodzenia poza własne sfery. Znacznie ułatwiały to maskarady, pozwalające na skuteczne skrywanie stanu posiadania, pochodzenia czy nawet płci.
Weneckie maski i kostiumy nawiązują do kanonu komedii dell’arte, stąd takie postaci, jak: Lekarz, Arlekin i Colombina.
Dottore della Peste ( doktor Zaraza) – kostium lekarza przypomina o spustoszeniach spowodowanych przez epidemie w okresie średniowiecza i renesansu. Jest to charakterystyczna biała maska z bardzo długim nosem ( wewnątrz którego umieszczano watę nasączaną wonnościami, które miały chronić lekarza przed zarazą) oraz kij, którym lekarz w trakcie badania zsuwał ubrania z chorego. Wszystko, aby uniknąć bezpośredniego kontaktu z zarażonym.
Bautta – chyba jedno z najbardziej popularnych przebrań weneckich , znane już w XVIII w. Przebranie noszone zarówno przez kobiety, jak mężczyzn. Jest to czarna peleryna z obszernym kapturem oraz trójrożny kapelusz, do tego biała lub czarna maska ze spiczastą brodą.
Arlekin jest typową postacią komedii dell’arte. Do kostiumu zuchwałego błazna należą czarna maska, filcowy kapelusz oraz ubranie uszyte z różnokolorowych rombów.
Moretta to czarna, owalna maska dla pań, której noszenie było nie lada wyzwaniem. Nosząca ją osoba musiała trzymać miedzy zębami umocowany wewnątrz maski guzik. Mialo to powstrzymywac niewiasty przed nadmiernym „paplaniem”.
Dzisiejsze stroje to wariacje na temat weneckiej arystokracji, są sposobem na przykucie jak największej uwagi, pokazanie się a nie ukrycie.
Wraz z ożywieniem (na początku lat 80tych XX wieku) karnawału odżyła w Wenecji profesja mascareri ( twórców masek). Pracownię jednego z nich warto odwiedzić również poza sezonem karnawałowym.
Zapraszam do La Bottega dei Mascareri (http://www.mascarer.com ) u stóp mostu Rialto, w dzielnicy San Polo.
Zainteresowanym udziałem w balach i imprezach karnawałowych polecam również:
Strona oficjalna karnawału w Wenecji: http://www.carnevale.venezia.it/
Gdzie kupić lub wypożyczyć strój :
http://www.venice-carnival-italy.com/carnival-costume-hire.php
http://www.meetingeurope.com/costumes/costumes_index.htm