Lacjum - Opis regionu, zabytki, zdjęcia, potrawy

Opis regionu

Lacjum (wł. Lazio) – region środkowych Włoch, położony nad brzegiem Tybru. Od północnowschodniej strony osłania go pasmo Apeninów, od zachodu zaś wybrzeże Morza Tyrreńskiego. Lacjum zwane jest „kolebką zachodniej cywilizacji i kultury, legend i historii, antycznych dróg i zielonych wzgórz”.

Śródziemnomorski klimat sprzyja rozwojowi rolnictwa, ogrodnictwa, przemysłu oraz turystyki. Umożliwia błogi wypoczynek na piaszczystych plażach i nad brzegami jezior. Miłośnicy gór z pewnością nie będą zawiedzeni, gdyż w Lacjum znajdują się ciekawe szlaki trekkingowi i ośrodki narciarskie.

Prowincjami Lacjum są: Rzym (stolica regionu), Latina, Viterbo, Frosinone i Rieti.

Lacjum

Miejsca warte zobaczenia

1.Rzym

Rzym – nie bez powodu nazwany Wiecznym Miastem. Na każdym kroku pozwala nam odkrywać ślady odległej historii. Możemy spacerować niespiesznie po ruinach Forum Romanum, przemierzać zabiegane ulice, przy których piętrzą się monumentalne budowle. A jeśli zboczymy na chwilę z Via del Corso, warto skierować się ku Fontannie di Trevi lub przysiąść na Schodach Hiszpańskich, by skosztować kupionych po drodze pieczonych kasztanów.

2.Viterbo

Viterbo – posiada, znane już od starożytności, źródła termalne. Natura obdarzyła miasto także największym jeziorem pochodzenia wulkanicznego w Europie. Mowa o Jeziorze Bolsena, z którego wyłania się przed naszymi oczami para wysp – Martana oraz Bisentia. Osobom lubiącym sporty wodne, jezioro stwarza warunki do żeglowania i windsurfingu. Spacerowiczom zaś z pewnością nie braknie w okolicy zielonych ścieżek. W Viterbo warto również zwiedzić zabytkowe Stare Miasto, ze średniowiecznymi, wąskimi uliczkami.

3.Tivoli

Tivoli – to kraina ogrodów i fontann, w czasach starożytnych stanowiło miejsce odpoczynku rzymskich poetów. Na polecenie cesarza Hadriana wzniesiono tu kompleks budowli, zwany Willa Hadriana. Inną, niezwykłą rezydencją w Tivoli jest Villa d’Este, otoczona idealnie zaprojektowanymi ogrodami, zaskakującymi bogactwem roślinności.

4.Bagnoregio

Bagnoregio (Civita di Bagnoregio) – zwane „La citta che muore”, czyli „miasto, które umiera”. Założone zostało przez Etrusków, na szczycie skały tufowej, która z biegiem lat zaczęła się obsuwać, zabierając ze sobą fragmenty zabudowań. Dotrzemy tam jedynie pieszo, długim, wąskim mostem. Po dotarciu na miejsce, naszym oczom ukaże się niezwykły widok doliny Tybru. Na głównym placu miejskim, w restauracji “Antico Forno”, można spróbować lokalnych dań.

Zobacz i spróbuj

Lacjum, obdarzone malowniczymi wzgórzami, zaprasza nas do swych gajów oliwnych i winnic. Wpływ na ukształtowanie terenu miały erupcje wulkaniczne, dzięki którym powstały niezwykłe jeziora i źródła termalne. Miejsca te, związane są nie tylko z Imperium Rzymskim, stanowią świadectwo różnych epok i kultur.

Parco Nazionale del Circeo

Wyspy Pontyjskie

Latium World Folkloric Festival

Monte Cassino

Zdjęcia regionu

Lokalna kuchnia

Rzym i Lacjum – różnorodność tego rozległego regionu nie sposób scharakteryzować za pomocą jednego czy dwóch pojęć kulinarnych. Zbyt bogate są bowiem tradycje kulinarne Wiecznego Miasta i jego okolic. Takie samo znaczenie maja tu potrawy wymyślone przez starożytnych, jak i doskonałe przepisy na potrawy przyrządzane z podrobów. Wyrafinowane dania kuchni żydowskiej nie są mniej ważne niż ujmujące swoja prostotą dania rodem z Gór Sabińskich.

Rzym, stolica chrześcijaństwa, od wieków gościł podróżnych. W karczmach i tawernach podawano pielgrzymom potrawy przyrządzane z makaronu, brokułów, fasoli i sera owczego, które zakrapiano słuszną porcja lokalnego wina. Bavette alla carrettiera, spaghetti alla putnesca oraz spaghetti alla carbonara nadal stanowią nieodzowny element menu w lokalnych trattoriach i restauracjach. Przyrządzane dziś w Rzymie wykwintne dania wywodzą się jednak z tradycji żydowskiej. To tutaj powstała, do dziś bardzo popularna pizza ebraica d’erbe.

Rzym jest miastem barów, kawiarenek i restauracji. Fakt, iż Rzymianie rzadko gotują w domach ma historyczne uzasadnienie. Ze względu na gęste zaludnienie miasta i strach przed pożarem w starożytnych mieszkaniach czynszowych zabraniano korzystać z ognia w celu przygotowywania potraw. Tak więc przeciętny Rzymianin sprzed ponad 2000 lat spożywał w domu jedynie zimne posiłki, a gdy miał ochotę na gorące danie, korzystał z licznych jadłodajni.

1.Saltimbocca alla Romana

Sznycle cielęce na sposób rzymski

Składniki:

8 małych sznycli cielęcych

8 plastrów surowej szynki

8-12 listków szałwii

50g masła

7 łyżek wytrawnego, białego wina lub wina marsala

Sól, świeżo zmielony pieprz

Na każdym sznyclu cielęcym położyć plasterek szynki, na nim listek szałwii i spiąć wykałaczką. Na dużej patelni roztopić masło, lekko podsmażyć sznycle z obu stron. Zalać winem, doprawić sola i pieprzem, smażyć na wolnym ogniu 6-8 minut, aż mięso stanie się miękkie. Sznycle podać na podgrzanym półmisku.

2.Carciofi alla Romana

Karczochy po rzymsku

Karczochy po rzymsku

8 karczochów

1 cytryna

Świeża posiekana mięta

1 posiekany ząbek czosnku

50g bułki tartej

Sól i świeżo zmielony pieprz

4-5 łyżek oliwy z oliwek

Usunąć zewnętrzne zdrewniałe liście. Odciąć górna część wraz z pozbawionymi miąższu liśćmi, wewnętrzne liście wykroić ostrym nożem, dno wyrównać. Łodyżki przyciąć na długość 4-5 cm, a miejsca cięcia natychmiast skropić sokiem z cytryny, aby nieściemniały. Wymieszać miętę, czosnek, bułkę tartą, sól, pieprz i odrobine oliwy. Liście karczochów rozchylić palcami i środek wypełnić farszem. Liście delikatnie z powrotem złożyć, aby nadzienie nie wypadło. W żaroodpornym naczyniu układać karczochy obok siebie, główkami do dołu. Wlać 1 łyżkę wazową wody, naczynie przykryć natłuszczonym pergaminem, a następnie pokrywką. Piec około 1 godziny w piekarniku nagrzanym do temp. 250^oC.

3.Gelato di Ricotta alla Romana

Lody ricotta

500g świeżego sera ricotta

125ml schłodzonej, bardzo mocnej kawy espresso

100g cukru

4 żółtka

3 łyżki śmietany

1 łyżeczka cukru waniliowego

4 łyżki białego rumu

3 łyżki posiekanych, nieosolonych pistacji

Ser przetrzeć przez sito o drobnych oczkach. Dolać espresso. Cukier ucierać z żółtkami na gładką, kremową masę. Śmietana z cukrem waniliowym ubić na sztywno i dodać rum. Połączyć obydwie masy delikatnie mieszając. Prostokątną formę wyłożyć folią przezroczystą. Wypełnić formę masą, przykryć i wstawić do zamrażalnika na około 3 godziny. Gotowe lody kroić w plastry i podawać posypane pistacjami.

Jak tu dojechać?

Samochodem

1.Z Poznania

ok. 1780 km, ok. 19h

A2 do Berlina, następnie zjazd na A9 w kierunku Norymbergi i Monachium. Z Monachium kierujemy się na Innsbruck (przed granicą z Austrią konieczny zakup winietek). W Insbrucku zjazd na A22 – Bolzano. Do Włoch wjeżdżamy tunelem Brenner (płatny). We Włoszech A22 dojeżdżamy do Modeny, tam zjazd na A1. Mijając Bolonię, dojeżdżamy do Florencji. Dalej autostradą A1 do Rzymu.

2.Z Warszawy

1880 km, ok. 20h

E67 do Piotrkowa Trybunalskiego, dalej E75 do Częstochowy, przez Śląsk do A1. Dalej do Ostrawy, tam na A1 do Ołomuńca, dalej E462 do Brna. Z Brna zjazd na E461 w kierunku Mikulov, gdzie A7 dojeżdżamy do Wiednia (przed wjazdem do Austrii konieczny zakup winietek). Za Wiedniem A2 i E66 do Graz i dalej Villach, gdzie następnie zjeżdżamy w kierunku włoskiego Tarviso. Dalej A23 do Udine, na wysokości Palmanova zjazd na A4, mijamy Wenecję, Padwę i A13 dojeżdżamy do Bolonii, gdzie kierujemy się na A1 w kierunku Florencji. Dalej autostradą A1 do Rzymu.

3.Z Wrocławia

ok. 1580 km, ok. 16 h

A4 do Zgorzelca, dalej E40 do Chemnitz, zjazd na A72 i dalej w kierunku Norymbergi i Monachium. Z Monachium kierujemy się na Innsbruck (przed granicą z Austrią konieczny zakup winietek). W Insbrucku zjazd na A22 – Bolzano. Do Włoch wjeżdżamy tunelem Brenner (płatny). We Włoszech A22 dojeżdżamy do Modeny, tam zjazd na A1. Mijając Bolonię, dojeżdżamy do Florencji. Dalej autostradą A1 do Rzymu.